سخن های حکمت آموز
امام رضا علیه السلام می‌فرمایند: "طلب العلم فریضة علی کل مسلم و مسلمة فاطلبوا العلم من مظانه و اقتبسوه من اهله فان تعلمه لله حسنة و طلبه عبادة و المذاکرة به تسبیح و العمل به جهاد و تعلیمه من لا یعلمه صدقة و بذله لاهله قربة الی الله تعالی لانه معالم الحلال و الحرام و منار سبیل الجنة و المونس فی الوحشة و المصاحب فی الغربة و الوحدة و المحدث فی الخلوة و الدلیل علی السراء و الضراء و السلاح علی الاعداء و الزین عند الاخلاء یرفع الله به اقواما فیجعلهم فی الخیر قادة تقتبس اثارهم و یقتدی بفعالهم و ینتهی الی آرائهم ترغب الملائکة فی خلتهم، و باجنحتها تمسحهم و فی صلاتها تبارک علیهم یستغفر لهم کل رطب و یابس حتی حیتان البحر و هوامه و سباع البر و انعامه ان العلم حیاة القلوب من الجهل و ضیاء الابصار من الظلمة و قوة الابدان من الضعف یبلغ بالعبد منازل الاخیار و مجالس الابرار و الدرجات العلی فی الاخرة و الاولی الذکر فیه یعدل بالصیام و مدارسته بالقیام به یطاع الرب و یعبد و به یوصل الارحام و یعرف الحلال و الحرام، العلم امام العمل و العمل تابعه یلهمه السعداء و یحرمه الاشقیاء فطوبی لمن لم یحرمه الله منه حظه. "
تحصیل علم بر هر دو مرد و زن مسلمان واجب است. دانش را از هر جا که احتمال وجود آن میرود طلب کنید، آن را از اهلش فراگیرید. آموختن علم برای رضای الهی پسندیده و نیکوست و طلب آن عبادت، و مذاکرهاش تسبیح و عمل به آن جهاد، و یاد دادن به کسی که نمیداند صدقه است و بذل آن به اهلش موجب نزدیکی به الله متعال، بوسیله آن حلال از حرام شناخته میشود روشن کننده راه بهشت است و همدم و انیس در مواقع ترس و اضطراب و همراه و مصاحب در غربت و تنهائی و یار و مخبری مورد اعتماد، در عزلت دلیل و راهنما هنگام خوشی و ناخوشی و سلاحی برنده در مقابل دشمنان، آراستگی و شایستگی نزد دوستان. پروردگار به موهبت علم و دانش مردمانی را به مقامات عالی میرساند و در کارهای خیر پیشوا قرار میدهد تا دیگران از آثار آنها بهره گیرند و به آنان اقتدا کنند و از آراء آنها راه جویند فرشتگان به دوستی آنان رغبت میورزند و با بالهای خود، لمسشان میکنند. در درودهایشان برای آنان برکت میطلبند، هر تر و خشکی برای آنها طلب آمرزش میکند حتی ماهیهای دریا و حیوانات و جانوران صحرا به راستی که علم و دانش دلها را حیات جاوید میبخشد و از جهل و نادانی میرهاند و نور روشنائیبخش دیدگان از تیرگیهاست. بدنهای ناتوان را نیرومند میسازد بنده و برده را به مقامات عالی نیکان و پاکان میرساند، و به درجات عالیه در دنیا و آخرت ارتقاء میدهد، مذاکره علم با روزه برابر است. درس و بحث آن با شب زندهداری و عبادت معادل، به وسیله آن اطاعت و عبادت واقعی پروردگار انجام میشود با رهنمود آن صله ارحام به جا آورده میگردد و حلال از حرام باز شناخته میشود، علم مقدمه و منشاء عمل و عمل تابع آن است، پروردگار علم را به مردم سعادتمند الهام میفرماید و تیرهبختان را از آن بیبهره و نصیب میگرداند، خوشا به حال آنان که پروردگار از علم و دانش بهره و حظ وافی به آنان عنایت فرماید. (درة البیضاء)
ادامه یا دتون نره
